مزاج گرم و خشک(صفراوی)

مزاج در لغت به معنی " در هم آمیختن است . در طب  سنتی مزاج  به معنای کیفیت یکسان و جدیدی است که در نتیجه آمیختن ارکان چهار گانه (چهار عنصر آب، خاک، اتش و هوا) با یکدیگر و فعل و انفعال آنها در وجود یک جسم مرکب (مثل انسان) به وجود می آید.

ارکان چهار گانه در ساختار تمامی موجودات وجود دارند و آنچه تعیین کننده مزاج جسم مرکب است مقدار و نسبت موجود از هر کدام از این ارکان در وجود آن جسم است .

هر کدام از این ارکان دارای کیفیت مخصوص به خود است .

آب ، سرد و تر، هوا، گرم و تر، خاک، سرد و خشک، آتش، گرم و خشک است . ترکیب های متفاوت این کیفیات، مزاج فرد را مشخص می کند.

در افراد با مزاج گرم و خشک آتش غلبه دارد. در ویزگی های این افراد باید به دنبال رد پای آتش یعنی خصوصیات مرتبط با حرارت و خشکی باشید.

افرادی که دارای مزاج گرم و خشک هستند جسمی: لاغر، چهره سفید رنگ دارند. ، سفیدی چشم  این افراد به زردی می زند.

افرادی که طبع گرم و خشک دارند. اکثرا کم خواب هستند. زود عصبانی و زود آرام می شوند، پر جنب و جوش، پر انرژی، با هوش و پر حرف هستند. 

این افراد  به خوردن سبزیجات  و خیار و کاهو تمایل دارند . به شیرینی جات تمایلی ندارند . تحمل گرما در فصل تابستان برای افراد  با این مزاج قابل تحمل نیست . بهترین فصل برای این افراد فصل زمستان و سرما است .

تدابیری که  برای مزاج گرم و خشک مناسب است : بهره مند شدن از هوای تازه و خنک

استفاده بیشتر از میوه و سبزیجاتی مثل کاهو و خرفه -6 ساعت خواب شبانه، یک ساعت چرت بعد از ظهر در تابستان- دستور تنفس و تمرینات ذهنی آرام بخش در شرایط فشار عصبی- ورزش در هوای خنک: صیح زود یا شامگاه-چرب کردن بینی با روغن بادام شیرین- پرهیز از نوشیدن زیاد چای و قهوه

پرهیز از بی خوابی و کم خوابی- پرهیز از عصبانیت، هیجانات روانی و زیاد حرف زدن

پرهیز از مصرف غذاهای گرم و خشک مخصوصاً در هوای گرم می باشد.

دکتر «جعفر ابوالقاسمی» متخصص طب سنتی ایرانی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز