کودکان با اختلال نقص توجه، بیش فعالی، 5-10 درصد از جمعیت کودکان در سنین مدرسه را تشکیل می دهند.

از  ویژگیهای عمده این اختلال در کودکان فعالیت و تحرک زیاد ، تمرکز و توجه کم و رفتارهای ناگهانی و تکانشی می باشد.

علایم این اختلال دوران کودکی شروع می شود و ممکن است در نوجوانی رو به بهبودی برود. اگر چه ممکن است بعضی از جنبه های آن تا اخر عمر باقی بماند .

مهمترین علت ایجاد این اختلال در کودکان، عوامل ژنتیکی میباشد. پژوهش ها نشان میدهد که اگر کودکی اختلال نقص توجه  و بیش فعالی داشته باشد  بین 10تا 35درصد از اعضای خانواده او نیز احتمال این اختلال را خواهند داشت.

درمانهای متعددی در تحقیقات به عنوان مبنای ژنتیکی این اختلال شناخته شده اند.

همچنین مطالعات اخیر، اظهار میدارند که تکامل قشری مغز ممکن است در کودکان مبتلا به اختلال نقض توجه و بیش فعالی عمدتا تا چندین سال به تعویق بیفتد .

این تاخیر در ناحیه جلویی مغز که برای کنترل پروسه های ادراکی و شناختی،  از جمله توجه و برنامه ریزی حرکتی مهم است . برجسته می باشد. با وجود این تاخیر در تکامل قشری مغز، اما در ساختار مغز هیچ حالت غیر طبیعی دیده نمی شود.

از علل دیگر این اختلال وجود سابقه نارس بودن در زمان تولد و همچنین تحمل شرایط با اکسیژن پایین در جنین می باشد.

برخورد و مواجهه مناسب والدین با نشانه ­های بیماری و اختلالات رفتاری ناشی از آن می ­تواند در کنترل علائم و جلوگیری از عوارض بعدی موثر باشد.

دکتر سارا ده بزرگی  فوق  تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان

و عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز