پزشکی هسته ای علمی است که با استفاده از روش هایی ایمن، بدون درد و کم هزینه قادر به تولید تصاویری ارزشمند و منحصر به فرد از ساختار، فیزیولوژی و عملکرد ارگان های مختلف بدن می باشد. علاوه بر آن در شاخه پزشکی هسته ای با استفاده از مواد پرتوزا به روشی غیرتهاجمی، کم هزینه و آسان به درمان برخی از بیماری ها نیز می پردازد. پزشکی هسته ای که از سال ۱۹۷۱ به عنوان شاخه مستقلی از رشته پزشکی شناخته شده است، تاریخچه ای کهن تر دارد بطوریکه برای اولین بار در سال ۱۹۴۶ استفاده از ماده پرتوزای ید-۱۳۱ جهت درمان سرطان تیروئید گزارش شده است. اولین دستگاه اسکنر نیز در سال ۱۹۵۱ ساخته شده است و با پیشرفت های چشمگیری که در این علم صورت گرفته است هم اکنون شاهد دستگاه هایی همچون SPECT/CT ، PET/CT و PET/MR هستیم که در تشخیص بسیاری از بیماری ها کارآیی دارد.
خصوصیت شاخص پزشکی هسته ای، ترکیب علوم مختلف اعم از فیزیک، شیمی، مهندسی، هسته ای، داروسازی و پزشکی می باشد بطوریکه پیشرفت های حاصل در این شاخه از علم پزشکی بسیار مرهون علوم پایه ای دیگر بوده است.
رسالت کلیه اعضای این گروه، استفاده از علم و تکنولوژی روز دنیا در شاخه پزشکی هسته ای در راستای آموزش و ارتقای سطح سلامت جامعه می باشد.